Belki okumuşsunuzdur. Douglas Adams’ın yazdığı (1978) Otostopçunun Galaksi Rehberi’nde “Derin Düşünce” adındaki süper bilgisayara hayatın, evrenin, her şeyin cevabını sorarlar. Bilgisayar, yedi buçuk milyon yıl hesap yaptıktan sonra “Cevap 42.” der.
Güzel bir örnekle evrendeki en küçük cisimlerle en büyük cisimlerin büyüklük sıralarını[1] kafamızda canlandırabiliriz. 42 katlı bir bina hayal edelim. Birinci katta evrendeki en küçük madde olsun, örneğin atom çekirdeği (10-15 m). Her katta bir önceki katın 10 katı büyüklüğünde maddeler olsun. Böylece birinci kata atom çekirdeğini koyarsak, beşinci katta atomlar, onuncu katta hücreler ve on beşinci katta biz insanlar yaşıyor oluruz. Yirmi ikinci katta gezegenler ve güneş sistemi, otuz altıncı katta galaksiler, kırk birinci katta gözlemlenebilir evren ve kırk ikinci katta evrenin kendisi. Evrende uzaysal büyüklük ölçeklerini böyle hayal edebiliriz.